องค์การบริหารส่วนตำบลปางหมู

10 มิถุนายน 2563

หมู่บ้านกะเหรี่ยงคอยาว บ้านในสอย,องค์การบริหารส่วนตำบลปางหมู,pangmu.go.th

กะเหรี่ยงคอยาว เป็นชนกลุ่มน้อยมีถิ่นอาศัยอยู่ในประเทศพม่า เมื่อสมัยก่อนเกิดการสู้รบครั้งใหญ่ระหว่างกอง กำลังกะเหรี่ยงกับรัฐบาลทหารพม่า มีผลทำให้ประชากรกะเหรี่ยงคอยาวได้รับผลกระทบจึงพากันอพยพหนีภัย สงครามเข้ามาอาศัยตามตะเข็บ แนวชายแดน และบางส่วนได้เข้ามาอาศัยในเขตประเทศไทยในพื้นที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน ถึงแม้ว่าในปัจจุบันหมู่บ้าน กะเหรี่ยงคอยาวจะแปรสภาพตามสังคมที่เปลี่ยนไป ดูเป็นในลักษณะเชิงธุรกิจมากขึ้นไม่เป็นธรรมชาติของ ชุมชนและวิถีชีวิตดั้งเดิมเหมือนแต่ก่อน แต่ถึงอย่างไร กะเหรี่ยงคอยาว ยังถือว่าเป็นไฮไลท์ของ การท่องเที่ยว แม่ฮ่องสอน ที่ยังได้รับความนิยมแก่นักท่องเที่ยวทั้งชาวไทยและชาวต่างชาติไม่เปลี่ยนแปลง การใส่ห่วงทองเหลืองของชาวกระเหรี่ยง ส่วนใหญ่จะเริ่มใส่กันตั้งแต่อายุได้ 5 ปี โดยผู้ที่เป็นหมอผีประจำหมู่บ้านจะเป็นคนใส่ให้ ก่อนใส่จะต้องมีการเสี่ยงทายโดยการใช้กระดูกไก่ทำนายหาฤกษ์ยามที่ดีที่สุด แต่เดิมผู้ที่จะสวมห่วงทองเหลือง จะต้องเป็นผู้หญิงที่เกิดวันตรงกับวันเพ็ญเท่านั้น และต้องเป็นผู้หญิงที่ไม่มีเชื้อผสมจากเผ่าอื่น ถ้าไม่ยอมสวมห่วงคอก็จะถูกขับไล่ออกจากเผ่าทันที แต่ต่อมาไม่ว่าจะเกิดวันไหนก็จะนิยมใส่ห่วงคอกันหมด ซึ่งหากฟังดูก็รู้สึกแปลกและน่าทึ่ง ทำให้น่าค้นหา น่าติดตาม น่าสนใจ จึงทำให้ บ้านในสอยเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่มีผู้คนสนใจเข้ามาเที่ยวชม

การเดินทาง จากแม่ฮ่องสอนให้มุ่งหน้าไปตามเส้นทางที่จะไปอำเภอปางมะผ้าและอำเภอปาย ทางหลวงหมายเลข 1095พอไปถึงหลักกิโลเมตรที่ 198 -199 จะมีป้ายบอกให้เลี้ยวซ้ายไปบ้านรักไทย จากนั้นให้เลี้ยวตามป้ายไปขับไปเรื่อย ๆ จะเจอสามแยกมีป้ายบอกทางให้เลี้ยวซ้ายไปบ้านในสอย ขับไปตามป้ายบอกทางไปเรื่อย ๆ ก็จะ ถึงหมู่บ้าน สภาพทางช่วง 2 กิโลเมตรสุดท้ายจะเป็นถนนลูกรัง ต้องข้ามลำห้วย และขึ้นเนินค่อนข้างชัน ควรใช้ บริการรถเช่าเข้าชมหมู่บ้าน หากขับรถไปเอง รถโฟร์วีลก็ไม่มีปัญหาอะไรรถมอเตอร์ไซต์เข้าถึงได้

18 พฤษภาคม 2563

UNSEEN สะพานแห่งศรัทธาซูตองเป้ สวนธรรมภูสมะ

สายธารสะพานแห่งศรัทธาซูตองเป้ สวนธรรมภูสมะ บ้านกุงไม้สัก หมู่ที่ 2 ตำบลปางหมู อำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน (Welcome to Unseen in Pangmu Maehongson Province)

13 กันยายน 2562

วัดพระธาตุปางหมู อยู่ในเขตพื้นที่ หมู่ที่ 1

ปางหมู ตั้งอยู่เลขที่ ๑๖๒ บ้านปางหมู ถนนสายแม่ฮ่องสอน-ปาย หมู่ที่ ๑

ตำบลปางหมู อำเภอแม่ฮ่องสอน จังหวัดแม่ฮ่องสอน สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีเนื้อที่ ๕ ไร่ ๕๒ตารางวา ทิศเหนือจดถนนสาธารณะ ทิศตะวันออกจดถนนสายแม่ฮ่งสอน-ปาย ทิศใต้จดถนนสาธารณะ ทิศตะวันตกจดศาลเจ้าเมือง

วัดปางหมูสร้างเมื่อ พ.ศ.๒๐๑๐ได้รับ พระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ ๒๖ สิงหาคม พ.ศ.๒๕๐๐

ข้อมูลทั่วไป

-ปัจจุบันมีพระภิกษุ ๔ รูป สามเณร ๔ รูป เละศิษย์วัด ๑ คน

-จำนวนอาคารเสนาสนะ และปูชนียวัตถุ สาธารณูปโภค

๑.ศาลาอื่นๆ ๖ หลัง (ศาลาการเปรียญ ศาลาจำศีล)

๒.ห้องน้ำ-ห้องสุขา ๑๕ ห้อง

๓.เรือนไต ๑ หลัง

๔.หอกระจายข่าว ๑ หลัง

๕.โรงครัว ๒ หลัง

๖.วิสุงคามสีมา ๑ หลัง

๗.เจดีย์ ๓ องค์ (ในวัด ๒ บนเขา ๑)

ความโดดเด่นของวัด

๑. เป็นวัดเก่าแก่คูบ้านเมืองมากว่าหลายร้อยปี

๒. เป็นวัดที่ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา สำหรับพระสงฆ์ทำสังฆกรรม ในวันสำคัญทางศาสนาตลอดฤดูกาล

๓. ศาลาการเปรียญสร้างด้วยสถาปัตยกรรมแบบไทยใหญ่ซึ่งมีความเป็นเอกลักษณ์ของตัวเอง

๔. วัดมีโรงเรียนภูมิปัญญาท้องถิ่นที่ถูกถ่ายทอดโดยปราชญ์ชาวบ้าน

๕. เป็นวัดประจำชุมชนได้รับความร่วมมือจากชาวบ้านและคณะศรัทธาทั่วไปเป็นอย่างดี

๖. เป็นชุมชนดั้งเดิมเริ่มแรกของชาวไตและสถานที่เริ่มแรกการตั้งเมืองแม่ฮ่องสอน

13 กันยายน 2562

อุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์ อยู่ในเขตพื้นที่ หมู่ที่ 1

ที่ตั้งและแผนที่

สถานที่ติดต่อ : อุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์ ตู้ ปณ.16 ต.ปางหมู อ.เมืองแม่ฮ่องสอน จ.แม่ฮ่องสอน 58000

โทรศัพท์ : 0 5306 1073 (VoIP)

โทรสาร : 0 5306 1073 (VoIP)

E-mail : maesurin.np@gmail.com

หัวหน้าอุทยานแห่งชาติ : นายปรีชา ทะจะกัน

ตำแหน่ง : เจ้าพนักงานป่าไม้ชำนาญงาน

อัตราค่าบริการเข้าอุทยานแห่งชาติ

ชาวไทย : ผู้ใหญ่ 40 บาท เด็ก 20 บาท

ชาวต่างชาติ : ผู้ใหญ่ 200 บาท เด็ก 100 บาท

อัตราค่าบริการสำหรับยานพาหนะ : คลิก

**หมายเหตุ เมื่อชำระค่าบริการเข้าอุทยานแห่งชาติแล้วกรุณาพกบัตรค่าบริการติดตัว ขณะท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติเพื่อการตรวจสอบ

ร้านค้าสวัสดิการ

ร้านค้าสวัสดิการ (กาแฟ น้ำดื่ม ขนม) เปิดให้บริการทุกวันเวลา 08.00 น - 16.30 น.

สัญญาณโทรศัพท์ในพื้นที่

บริเวณที่ทำการอุทยานแห่งชาติ : AIS

อุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์ ตั้งอยู่ในท้องที่อำเภอขุนยวมและอำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน สภาพพื้นที่เป็นป่าเขา เรียงรายสลับซับซ้อน มีภูเขาหินและหน้าผาน้อยใหญ่สูงชันในลักษณะที่แตกต่างกันและคล้ายกันที่สวยงามหลายแห่ง เป็นแหล่งต้นน้ำลำธารที่อุดมสมบูรณ์ ตลอดจนมีเอกลักษณ์ทางธรรมชาติที่สวยงาม เช่น น้ำตกแม่สุรินทร์ ซึ่งเป็นน้ำตกขนาดใหญ่เคียงคู่กับทุ่งบัวตอง รวมทั้งลำน้ำปาย ซึ่งมีหาดทรายสวยงาม อุทยานแห่งชาติมีเนื้อที่ประมาณ 247,875 ไร่ หรือ 396.60 ตารางกิโลเมตร

กรมป่าไม้ได้รับหนังสือจังหวัดแม่ฮ่องสอนที่ มส 09/71 ลงวันที่ 3 มกราคม 2523 แจ้งว่า จังหวัดได้รับหนังสืออำเภอขุนยวมที่ มส 0953/3338 ลงวันที่ 11 ธันวาคม 2522 ขอให้จัดตั้งอุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์ เพื่ออนุรักษ์บริเวณน้ำตกแม่สุรินทร์ซึ่งเป็นน้ำตกที่สวยงามไว้เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ ตามที่นายสกุล อนันตกุลกำเนิด เจ้าพนักงานป่าไม้ 3 เสนอโครงการจัดตั้งอุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์ ประกอบกับ ดร. เถลิง ธำรงนาวาสวัสดิ์ ปลัดกระทรวงเกษตรและสหกรณ์ ได้บินตรวจป่าพบว่าบริเวณป่าของอำเภอขุนยวม และอำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน มีลักษณะเด่นตามธรรมชาติ และมีน้ำตกสวยงามหลายแห่ง จึงให้กองอุทยานแห่งชาติดำเนินการสำรวจ

กองอุทยานแห่งชาติได้มีหนังสือที่ กส 0708/1140 ลงวันที่ 15 กุมภาพันธ์ 2523 เสนอกรมป่าไม้ ให้เจ้าหน้าที่สำนักงานป่าไม้เขตแม่สะเรียงทำการสำรวจ ซึ่งสำนักงานป่าไม้เขตแม่สะเรียงได้มีคำสั่ง ที่ 180/2523 ลงวันที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2523 ให้ นายอุดม ธัมทะมาลา เจ้าพนักงานป่าไม้ 4 ทำการสำรวจ พบว่า ป่าน้ำตกแม่สุรินทร์เป็นภูเขาสลับซับซ้อน สภาพป่าอุดมสมบูรณ์ เป็นป่าต้นน้ำลำธารของลำน้ำหลายสาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งบริเวณดอยปุยมีลักษณะเป็นยอดเขาสูง มีรูปร่างคล้ายฝาชี ข้างบนยอดแบนเป็นที่ราบ อากาศหนาวจัด ทั้งมีน้ำตกสวยงาม 2 แห่ง คือ น้ำตกแม่สุรินทร์ และน้ำตกผาบ่อง เหมาะสมจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติ ตามรายงานผลการสำรวจหนังสือสำนักงานป่าไม้เขตแม่สะเรียง ที่ กส 0709(มร)/2360 ลงวันที่ 19 สิงหาคม 2523

กองอุทยานแห่งชาติ กรมป่าไม้ ได้นำเสนอคณะกรรมการอุทยานแห่งชาติซึ่งมีมติในการประชุมครั้งที่ 3/2523 เมื่อวันที่ 21 ตุลาคม 2523 เห็นชอบให้กำหนดบริเวณที่ดินป่าแม่น้ำปายฝั่งซ้ายและป่าแม่สุรินทร์ในท้องที่ตำบลปางหมู ตำบลผาบ่อง ตำบลห้วยโป่ง อำเภอเมืองแม่ฮ่องสอน และตำบลขุนยวม ตำบลแม่ยวมน้อย อำเภอขุนยวม จังหวัดแม่ฮ่องสอน ให้เป็นอุทยานแห่งชาติ ซึ่งประกาศไว้ในราชกิจจานุเบกษา เล่ม 98 ตอนที่ 180 ลงวันที่ 29 ตุลาคม 2524 เป็นอุทยานแห่งชาติลำดับที่ 37 ของประเทศ

ขนาดพื้นที่ 247875.00 ไร่

หน่วยงานในพื้นที่

หน่วยพิทักษ์ฯ สร.1 (น้ำตกแม่สุรินทร์)

หน่วยพิทักษ์ฯ สร.2 (ไมโครเวฟ)

หน่วยพิทักษ์ฯ สร.3 (แม่สะกึ้ด)

หน่วยพิทักษ์ฯ สร.4 (น้ำตกผาบ่อง)

หน่วยพิทักษ์ฯ สร.5 (บ้านแม่สุริน)

ลักษณะภูมิประเทศ

สภาพภูมิประเทศของอุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์เป็นเทือกเขาและภูเขาสูงสลับซับซ้อน ทอดตัวยาวตามแนวทิศเหนือจดทิศใต้ ทิศตะวันออกจะเป็นภูเขาสูงชันลาดไปทางทิศตะวันตก มีภูเขาหินและหน้าผาสูงชันในลักษณะที่แตกต่างกันและคล้ายกัน มีความสูงต่ำจากระดับน้ำทะเลอยู่ในช่วง 300-1,752 เมตร ยอดเขาที่สูงที่สุด คือ ดอยปุย รองลงมาคือ ดอยต้นห้วยผาคอ สูง 1,601 ดอยห้วยมีสะมาด สูง 1,465 เมตร ดอยห้วยไม้คอง สูง 1,474 เมตร ดอยบ้านไมโครเวฟ สูง 1,474 เมตร ดอยปลายห้วยแม่จ๋ายำ สูง 1,407 เมตร ดอยผาคอ สูง 1,352 เมตร ดอยบ้านห้วยฮะ สูง 1,359 เมตร และดอยต้นห้วยตองจิง สูง 1,310 เมตรจากระดับน้ำทะเล และเป็นต้นกำเนิดของลำธารต่างๆ หลายสาย ลำน้ำส่วนใหญ่จะไหลจากทิศตะวันออกสู่ทิศตะวันตก ลำธารและลำน้ำที่สำคัญ ได้แก่ ลำน้ำปาย ลำน้ำแม่สะมาด ห้วยปงกุน น้ำแม่สะกึด ห้วยม่อนตะแลง น้ำแม่ฮ่องสอน ห้วยโป่ง น้ำแม่สุรินทร์ ห้วยนาอ่อน ห้วยเฮี้ย ห้วยอูคอน้อย และห้วยอูคอหลวง ซึ่งลำธารเหล่านี้ไหลลงสู่ แม่น้ำปายและแม่น้ำยวม

ลักษณะภูมิอากาศ

อุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์ตั้งอยู่ในหุบเขาที่มีหมอกปกคลุมตลอดทั้งปี มีอากาศเย็นสบายตลอดปี โดยเฉพาะฤดูหนาวบนยอดเขาอากาศเย็นมาก ฤดูฝน ช่วงเดือนพฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม จะมีฝนตกชุกมาก ทำให้การเดินทางไม่สะดวก ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ยรวมตลอดปี 1,282 มิลลิเมตร ฤดูหนาว ช่วงเดือนพฤศจิกายนถึงเดือนกุมภาพันธ์ อากาศจะหนาวเย็นมาก อุณหภูมิเฉลี่ยต่ำสุดในเดือนมกราคม 14 องศาเซลเซียส และฤดูร้อน ช่วงเดือนมีนาคมถึงเมษายน จะมีอากาศร้อนอบอ้าว อุณหภูมิเฉลี่ยสูงสุดในเดือนเมษายน 38 องศาเซลเซียส อุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปี 25 องศาเซลเซียส ฤดูหนาวและฤดูร้อนเป็นช่วงที่เหมาะแก่การเดินทางท่องเที่ยวมากที่สุด

พืชพรรณและสัตว์ป่า

อุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์มีสภาพป่าที่แตกต่างกันไปหลายชนิด ประกอบด้วย
ป่าดิบเขา พบขึ้นเป็นแถบยาวไปตามแนวสันเขา หรือขึ้นปกคลุมอยู่เป็นหย่อมๆ ในระดับความสูงจากน้ำทะเล 800 เมตรขึ้นไป ชนิดของไม้ที่สำคัญได้แก่ ก่อแป้น ก่อใบเหลื่อม ก่อเดือย มะก่อ ทะโล้ มะมุ่นดง ไก๋แดง กล้วยฤาษี เหมือดคนตัวผู้ ไคร้มด ฯลฯ พืชพื้นล่างได้แก่ โชนใหญ่ กูดดอย ตองกง สาบหมา ยาแก้ เอ็นอ้าดอย หนาดเขา บัวตอง เป็นต้น สัตว์ป่าที่อาศัยอยู่ในป่าประเภทนี้ได้แก่ เสือดาว ชะนีมือขาว ค่างแว่นถิ่นเหนือ เม่นใหญ่ บ่าง กระรอกดินแก้มแดง อ้นใหญ่ นกหกเล็กปากแดง นกคัดคูมรกต นกพญาปากกว้างหางยาว นกพญาไฟแม่สะเรียง กิ้งก่าเขาเล็ก จิ้งเหลนเรียวท้องเหลือง งูลายสาบคอแดง งูแม่ตะง่าว กระท่าง อึ่งกรายหนังปุ่ม กบชะง่อนหินเมืองเหนือ ปาดตีนเหลือง ปาดแคระ ผีเสื้อหางติ่งเฮเลน ผีเสื้อหางมังกรขาว และผีเสื้อเหลืองหนามธรรมดา

ป่าเบญจพรรณ พบขึ้นปกคลุมในพื้นที่ที่มีความลาดชันไม่สูงมากนักตามหุบเขาของร่องห้วยต่างๆ เช่น บริเวณหุบเขาของร่องห้วยแม่สะกึด ห้วยโป่งกาน ห้วยไม้ซางหนามห้วยแม่จ๋า ห้วยน้ำแม่สุรินทร์ เป็นต้น ในระดับความสูงจากน้ำทะเล 350-600 เมตร ชนิดของไม้และพืชพื้นล่างที่สำคัญได้แก่ เสลา สมอพิเภก ยมหอม มะแฟน ตะแบกเปลือกบาง มะเกลือ กระโดนสร้อย ชิงชัน เปล้าหลวง หมีเหม็น เพกา ไผ่ซางนวล ไผ่บงดำ ไผ่ป่า ว่านมหาเมฆ ขมิ้นแดง กระทือ บอนเต่า หนามคนทา สะแกเครือ หนอนตายหยาก ฯลฯ สัตว์ป่าที่พบได้แก่ ค้างคาวหน้ายักษ์สามหลืบ พบเป็นจำนวนมากที่ถ้ำห้วยสลอย ค้างคาวมงกุฎเล็ก กวางป่า อีเห็นข้างลาย อ้นกลาง หนูผีหางหมู ไก่ป่า นกกระทาป่าไผ่ นกตีทอง นกแซงแซวหางปลา นกหัวขวานเขียวตะโพกแดง นกปรอดหัวสีเขม่า ตุ๊กแกบ้าน กิ้งก่าบินปีกสีส้ม จิ้งเหลนหลากหลาย งูเห่า งูเขียวหัวจิ้งจก อึ่งกรายลายเลอะ กบหลังตาพับ กบกา กบอ่อง ผีเสื้อเชิงลายมหาเทพ ผีเสื้อหนอนคูณหนวดดำ และผีเสื้อหัวแหลมกระบอง เป็นต้น

ป่าเต็งรัง เป็นสังคมพืชที่มีพื้นที่ปกคลุมมากที่สุดในอุทยานแห่งชาติ สามารถพบได้ตั้งแต่ระดับความสูงของน้ำทะเลประมาณ 350-1,400 เมตร ชนิดไม้และพืชพื้นล่างที่พบได้แก่ พลวง เต็ง เหียง รัง สนสองใบ รักใหญ่ รกฟ้า ส้านใหญ่ ตับเต่าต้น แคทราย ครามป่า เป้งดอย หญ้าหนวดฤาษี หญ้ากาย หญ้าแขมน้อย หญ้าดอกคำ ฯลฯ สัตวป่าที่อาศัยอยู่ในป่าประเภทนี้ได้แก่ เหยี่ยวนกเขาหงอน นกเค้าแคระ นกจาบคาหัวสีส้ม นกหัวขวานสี่นิ้วหลังทอง นกเด้าดินสวน นกกาแวน กระเล็นขนปลายหูสั้น กระจ้อน กระแตธรรมดา ค้างคาวขอบหูขาวกลาง แย้ กิ้งก่าแก้ว จิ้งเหลนภูเขาเกล็ดเรียบ ผีเสื้อจรกาหนอนยี่โถ ผีเสื้อจ่าพม่า และผีเสื้อเณรธรรมดา เป็นต้น

ป่าสนเขา จะอยู่ในบริเวณสันเขาสูง ชนิดไม้ที่พบ เช่น สนสองใบและสนสามใบ นอกจากนี้ยังสามารถพบกล้วยไม้อีกหลายชนิดที่สวยงาม ได้แก่ รองเท้านารี เอื้องแซะ ฟ้ามุ่ย พวงมาลัย หางกระรอก ช้างกระ เอื้องคำ เป็นต้น

ในบริเวณแม่น้ำและลำห้วยต่างๆ เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของปลาไหลหูดำ ที่พบค่อนข้างมากในแม่น้ำปาย ปลาหลด ปลากระทิง ปลาซิวใบไผ่ ปลาหัวตะกั่ว ปลาก้าง ปลาพลวง นกเป็ดผีเล็ก นกยางโทนน้อย และนกยางเขียว

การเดินทาง

รถยนต์
การเดินทางไปที่ทำการอุทยานแห่งชาติ จากอำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ไปตามทางหลวงจังหวัดหมายเลข 1095 สายแม่ฮ่องสอน - อำเภอปาย (ไปทางอำเภอปาย) ถึงบริเวณบ้านปางหมู (ก่อนถึงแม่น้ำปาย) ซึ่งอยู่ห่างจากอำเภอเมืองแม่ฮ่องสอนไปทางทิศเหนือ ประมาณ 9 กิโลเมตร จะพบสามแยก ให้เลี้ยวขวา ไปอีกประมาณ 2 กิโลเมตร ก็จะถึงที่ทำการอุทยานแห่งชาติ บ้านพักนักท่องเที่ยวตั้งอยู่โซนนี้

สำหรับการเดินทางไปแหล่งท่องเที่ยวที่สำคัญของอุทยานแห่งชาติ คือ น้ำตกแม่สุรินทร์ ทุ่งบัวตอง และดอยแม่อุคอ จากอำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน ไปตามทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 108 สายแม่ฮ่องสอน - อำเภอขุนยวม (ไปทางอำเภอขุนยวม) เป็นระยะทางประมาณ 60 กิโลเมตร จะถึงอำเภอขุนยวม จากนั้นเลี้ยวซ้ายไปตามทางหลวงจังหวัดหมายเลข 1263 อีกประมาณ 40 กิโลเมตร เข้าสู่หน่วยพิทักษ์อุทยานแห่งชาติที่ สร.1 (น้ำตกแม่สุรินทร์) ซึ่งเป็นที่ตั้งของน้ำตกแม่สุรินทร์ แต่ก่อนเข้าน้ำตกจะผ่านทุ่งบัวตอง และดอยแม่อุคอก่อน มีบ้านพักนักท่องเที่ยวเปิดให้บริการ จำนวน 2 หลัง

สำหรับนักท่องเที่ยวที่สำรองที่พักของอุทยานแห่งชาติน้ำตกแม่สุรินทร์ แต่จัดตารางการเดินทางท่องเที่ยวบริเวณน้ำตกแม่สุรินทร์ ทุ่งบัวตอง และดอยแม่อุคอก่อนเดินทางเข้าพักบ้านพักอุทยานแห่งชาติ ซึ่งตั้งอยู่บริเวณที่ทำการอุทยานแห่งชาติ ริมลำน้ำปาย ควรเผื่อเวลาในการเดินทางด้วย เนื่องจากเส้นทางการเดินทางไปบ้านพักเป็นทางขึ้นเขา ลงเขา มีความลาดชัน ใช้เวลาเดินทางประมาณ 2.30 - 3 ชั่วโมง

รายละเอียดการเข้าพักบ้านพักสำหรับนักท่องเที่ยวที่ทำการจองบ้านผ่านระบบ เมื่อท่านเดินทางมาถึงบริเวณที่พักริมน้ำปาย ท่านต้องเดินขึ้นจากลานจอดรถขึ้นบ้านพักอีกแต่ละหลัง จะห่างจากที่จอดรถ (นักท่องเที่ยวหลายท่านเข้าใจว่าที่จอดรถอยู่ใกล้กับบ้านพักนักท่องเที่ยว จึงแจ้งให้ทราบล่วงหน้า

13 กันยายน 2562

ขณะนี้คุณอยู่ที่หน้า 1 / 1 (5 รายการ)

สถิติการเข้าชม เริ่มวันที่ 05/09/2562
วันนี้	6
เมื่อวานนี้	179
เดือนนี้	807
เดือนที่แล้ว	2,960
ปีนี้	3,767
ปีที่แล้ว	33,525
ทั้งหมด	82,581
ไอพี ของคุณ	35.172.230.154